Internationale Driedaagse van Axel
Op vrijdag 18 mei was de eerste etappe van de Internationale Junioren Driedaagse Axel. We stonden hier met vijf van onze junioren aan de start: Mauro Spapen, Sven Hassert, Hidde van Veenendaal, Wessel Verschueren en Lars Hohmann. Direct vanaf de start was het nerveus te noemen en lag het tempo hoog in het peloton, dit kwam mede door windkracht 4 uit het noorden. Er waren weinig echte onstsnappingen te noemen totdat Sven Hassert in een kopgroep van vier terecht kwam.
Door een val van een renner in de kopgroep tegen een toeschouwer kwam er al vrij snel een einde aan de ontsnapping en deze werd volledig teniet gedaan door een neutralisatie vlak voor een kasseistrook. Na de neutralisatie schoot de koers opnieuw in gang. Tijdens de bonisprint bij de finish passage wist Lars Hohmann nog 2 seconden te sprokkelen. Vrij kort daarna reed er een kopgroep van vijf weg, die het volhielden tot de finish. Mauro Spapen viel 10 km voor de finish, maar kon snel terugkomen in het peloton, alleen was de kans op een korte uitslag wel weg voor onze sprinter. Hidde van Veenendaal was de eerste renner in de daguitslag; 24e, de rest finishte ook in het peloton. Na de finish was het snel een droog shirt aan en op de fiets richting het hotel in Hulst.
Op zaterdag stond er een dubbele etappe op het programma met in de ochtend een individuele tijdrit over 12 km en in de middag nog een etappe van zo’n 100 km. Het ontbijt was om 7:00 uur, zodat we vroeg naar het tijdrit parcours konden voor nog een verkenning per fiets voordat de eerste renner om 9:30 uur van start ging. Lars Hohmann reed een sterke tijdrit, wat resulteerde in een 10e plaats op 31sec van de winnaar, waarmee hij ook direct de beste Nederlander was.
Wessel Verschueren was de tweede renner van ons in de uitslag op een mooie 16e plek op 41sec van de winnaar, waarmee hij de derde Nederlander in uitslag was. De andere renners reden ook een goede tijdrit, wat resulteerde in Hidde van Veenendaal op een 30e plaats, Sven Hassert 33e. Mauro Spapen had in de tijdrit net iets teveel last van zijn bil, door de val van de dag ervoor en werd 91e.
In de middag stond er nog een etappe van ruim 100 km op het programma rondom Sluiskil. Onderweg lagen 8 kasseistroken, dus op papier was het een verraderlijke etappe, zeker gezien de meesten de benen van de tijdrit nog wel voelden. De wind bleek geen scherprechter en grotendeels bleef het peloton gesloten. Totdat Sven Hassert zich opnieuw meldde over de koersradio dat hij met drie man in de aanval trok, helaas bleek de samenwerking niet voldoende en demarreerde één van zijn medevluchters en ging solo verder. Maar hij hield geen stand en werd ook gegrepen door het peloton. Daarna leek het erop dat er een massasprint ging aankomen, maar Ben Healy had daar niet zo’n zin in en koos de aanval 10 km voor de meet. Hij wist solo voorop te blijven met 5 sec voorsprong, in de sprint daarachter voor plek twee wist Mauro Spapen te sprinten naar een 6e plek. Wessel Verschueren moest door buikkrampen helaas de strijd staken, wat heel zonde voor hem was zeker na zo’n sterke tijdrit in de ochtend.
Na een zware zaterdag konden de renners op zondagochtend uitslapen en was er pas om 9:00 ontbijt. Om 10:15 uur werd er vertrokken richting Velzeke in België waar de laatste etappe werd gereden over een ronde van 33 km met de Valkenberg, Leberg, Rekelberg, Langendries en de Paddestraat. Een echt Vlaams parcours over in totaal 100 km. Vanaf de start werd er hard gereden en al snel moesten er veel renners lossen, mede ook door veelal technische problemen. Onze renners komen op eerste klimmen niet in de problemen, maar op de eerste keer paddestraat rijdt Lars Hohmann lek en door de chaos in de karavaan duurt het lang voordat de volgwagen er is. Nadat Lars weer op de fiets zit, is het al snel duidelijk dat er geen slechter moment mogelijk was om lek te rijden. Het peloton is na de Paddestraat volledig uit elkaar gereden en het wordt onmogelijk voor Lars om nog bij het peloton te geraken. Wat tevens voor alle renners telde die lek reden. Voor Lars is het zuur, want hij stond op dat moment 11e in het klassement en bij overmaat van ramp rijdt hij in de achtervolging een ronde later opnieuw lek en is zijn koers definitief over.
In de laatste ronde weet er een kopgroep van zeven weg te rijden met daarbij Hidde van Veenendaal. Zij krijgen al snel een gat van 30 seconden op het peloton. Op de Langendries weet er nog een renner de oversteek te maken en gaan ze met acht richting te Paddestraat, waar ze met 50 seconden voorsprong opdraaien en ze dus zullen rijden voor de overwinning. Niemand weet weg te geraken en het wordt beslist in een sprint, Hidde wordt 5e. Wat een hele goede prestatie is gezien hij het gevoel had dat het dit weekend niet zo goed draaide. Door de voorsprong van de kopgroep weet Hidde op te schuiven naar een 9e plek in het eindklassement, op 5 seconden van plek vier. Die heeft hij laten liggen door op een klein gaatje te finishen. Sven en Mauro weten keurig in het peloton te finishen.
Hidde eindigt als 9e in het eindklassement en 3e in het jongerenklassement. In het ploegenklassement eindigen we als 3e, wat een super prestatie is in dit internationale veld. Daarnaast hebben we in drie van de 4 etappes in de top 10 weten te eindigen met drie verschillende renners. Kortom een geslaagde etappekoers met hier en daar wat leermomenten voor onze renners.
Verslag is geschreven door ploegleider Maikel Bos.
MEER FOTO’S GEMAAKT DOOR MARC BOUWENS VAN ONZE JUNIOREN IN AXEL STAAN HIER.
