Historie

Zandbaantje

In de jaren dertig zat de wielersport in Nederland in de lift. Ook aan Oosterhout ging dat niet voorbij. Lagere schooljongens ontmoetten elkaar vanaf 1934 aan de Tilburgseweg bij de Ripzaad en dit leidde op 5 februari 1936 tot de oprichting van onze vereniging. De naam lag gezien de leeftijd van de jongens erg voor de hand. Aanvankelijk werden er wedstrijden gereden bij de WBN, maar in 1943 volgt de overgang naar de KNWU. De eerste jaren speelt het verenigingsleven zich voornamelijk af op het zandbaantje achter het café van Willem Ripzaad aan de Tilburgseweg, waar onder andere Piet Vrins furore maakt. Op de weg timmeren vooral Piet Snoeren, Dies van Bavel en Janus Mook aan de weg.

Warandecriterium

In 1937 wordt het warandecriterium in het leven geroepen en dit blijkt een geweldig succes te zijn, met ijzersterke winnaars zoals Theo Middelkamp en Cees Pellenaars. Het criterium werkt als een katalysator voor de vereniging en trekt veel nieuwe leden. De leden in die tijd zien de DJR (De Jonge Renner) als een gezellige vereniging waarbij de kar getrokken wordt door de bestuursleden Cees van den Elshout, Pierre Hessels en Cees Goyaers, die vele jaren de spil van de vereniging vormen en ervoor zorgen dat “De Jonge Renner” een vaste waarde in de wielersport wordt. Kort na de viering van het zilveren jubileum vinden een aantal bestuurswisselingen plaatsen ontstaan er conflicten, waardoor vele leden afhaken. Dankzij Janus van Gool, Adriaan van Gool, Wim van Gelder en Wim van Dongen wordt de crisis bezworen.

Een nieuwe start

In 1966 beginnen zij met een lege kas en een handjevol leden eigenlijk weer bij af. Het nieuwe bestuur doet er alles aan om de vereniging nieuw leven in te blazen: trainingen op Surea, wedstrijden in clubverband en het organiseren van criteriums. In de jaren zeventig en tachtig bouwen ze gestaag verder aan een gezonde vereniging. In 1979 doet een nieuw fenomeen zijn intrede: de clubsponsoring. Adema Hondenvoer komt op de blauwwitte shirts, vanaf 1936 de clubkleuren, te staan.

Rood-wit

In 1981 krijgt men een nieuwe sponsor: Van Meer Isolatie. Janus van Meer zorgt niet alleen voor de sponsoring, maar ook voor nieuwe clubkleuren: rood-wit. In 1988 treed DJR met een sterke amateurselectie toe tot de topcompetitie. In het verlengde hiervan krijgen we in 1992 en 1993 ook bijna een bijna professionele damesploeg, maar deze poging sterft in schoonheid. Jaarlijks staan binnen onze vereniging beloftevolle junioren op, waaronder Arthur van Dongen, Paul Barten, Martin van Steen, Hans Pijpers, Jeroen Blijlevens, Eric van den Boom, Rudy Brakkee en Eric Hoevenaars. Sommigen halen het en sommige weer niet, want zo zit de sport in elkaar. Met Jeroen Blijlevens en veldrijder Wim de Vos hebben we inmiddels wereldtoppers uit eigen gelederen.

Gouden jaren

In de jaren tachtig en jaren negentig volgt een schreefloze rij met vele hoogtepunten zoals o.a. de overwinningen van Rinus Ansems in de Ronde van Luik 1983, Stephan Räkers in de Tour de Roussilion 1986 en Anton Tak in Olympia’s Ronde 1991 en nationale titels van veldrijder Wim de Vos (bij de junioren in 1985, 1986, 1987), veteraan André Zijlmans (1990), junior Eric Hoevenaars (1992) en de gouden plakken van de junioren bij de clubkampioenschappen van 1986 en 1989. In het diamanten jubileumjaar is er hard gewerkt om op de Warande een clubhuis te bouwen en het trainingsparcours te verlichten. Met een bekwaam bestuur, enthousiaste sponsors en een goed begeleidingsteam mag “De Jonge Renner” erop vertrouwen dat ze ook in de komende periode hun mannetje zullen blijven verwezenlijken.